schrijver. schatgraver. journalist.
Ik zat laatst met een vriendin op een terras en zei dat ik me de laatste tijd steeds meer afvroeg waarom ik hier rondloop. Wat doe ik hier? Wat is de zin van mijn bestaan? Niet vanuit een depressieve aanleg, hoewel ik daar ook regelmatig last van heb, maar meer vanuit een zingevinggedachte, ingegeven...
Een van mijn eerste opdrachten als freelancer, nu twaalf jaar geleden, was het samenstellen van een boekje naar aanleiding van een hogeschoolcongres over reflecteren. Ik leerde dat studenten vaak nog erg jong zijn om echt al aan zelfreflectie te doen, omdat hun hersenen nog niet helemaal volgroeid zijn. Maar ook de gevorderde volwassene...
Toen ik vier jaar geleden begon met Huis van Duif was ik van plan verhalen te schrijven ter nagedachtenis en ter reflectie. Ik had allerlei ideeën, maar niks kwam echt van de grond. Onzekerheid over mijn capaciteiten en de noodzaak van “brood op de plank” hielden me af van wat ik het liefste zou...
Ik ben niets. Ik ben de zee het zout de zandkorrel. Sterrenstof. Ik ben niets. Ik ben de zee het zout het zoute water uit je ogen. Ik ben niets. Ik ben de lucht het zuchten het zuchtend ritme van je adem. Ik ben niets: De zee. Het zout....
Huis van Duif is ondertussen lekker bezig. Ik geef les, ik interview en ik schrijf rustig door. Druk, maar wie zou er klagen als ie gewoon deed wat ie het leukste vindt: lekker werken met mijn talent en met mooie mensen. Al voel ik me soms wel een prisma, dat wel mooi schittert, maar...
